Rozdział 20

     A ja? A ja jej uległem. Nie mogłem się powstrzymać. Po ściągnięciu swojej koszulki zabrała się za moją. Nie to, żeby mi się to nie podobało. Nie potrafię opisać co dzieje się w mojej głowie. To jest jedna wielka walka myśli. Z jednej strony pragnę tego, pragnę jej, pragnę to zrobić, ale z drugiej strony nie chcę zrobić tego w TEN sposób. Nie chcę tego zrobić kiedy ona jest pijana i uważa, że chodzi z Królikiem Baksem, a ja jestem zboczeńcem. A co najważniejsze - chcę, aby każdy z nas to pamiętało. Chcę by nasz pierwszy raz odbył się w romantycznych okolicznościach, kiedy każde z nas będzie tego chciało - TRZEŹWE.

     Z przemyśleń wyrwało mnie odpinanie moich spodni. Z niechęcią oderwałem się od niej.

- Nikki proszę cię. Nie możemy tego zrobić - powiedziałem z niechęcią.

- Wcale ci się nie podobam - powiedziała zirytowana

- Właściwie to wręcz przeciwnie. Ja cię Kocham. Właśnie dlatego nie chcę tego zrobić - wyjaśniłem i już miałem wstać z kanapy kiedy drzwi od pokoju się otworzyły

- Nie chcę prze... - Jessie przerwała kiedy zdjęła wzrok z trzymanego w ręce przedmiotu i spojrzała w naszą stronę - CO WY ROBICIE?!?! - wrzasnęła. Oczywiście zaraz pojawił się Zayn. Niestety zdążyłem tylko założyć koszulkę. Poprawka - tylko tyle miałem do założenia, ale oczywiście zapomniałem zapiąć spodni i to był błąd

- Co się sta... - przerwał widząc, że zapinam spodnie - Zajebie cię Horan! - krzyknął podchodząc do mnie, chwytając za koszulkę i przyciskając mnie do ściany

- Uspokój się debilu. My nic nie zrobiliśmy - wyjaśniłem bezsensownie

- Serio?! Mi to wyglądało na coś zupełnie innego! Wypierdalaj stąd! - wydzierał się nadal przygniatając mnie do ściany

- Pojebało cię już do reszty? Nawet jeśli byśmy to zrobili to tobie nic do tego bo to ja z nią chodzę, a nie ty! - wydarłam się tym razem ja

- Człowieku ona jest pijana! Nie wiesz czy na pewno tego chciała!

- Ale my nic nie zrobiliśmy! - kłóciliśmy się nadal, gdy nagle wtrąciła się Nikki

- A tak z ciekawości - powiedziała - to o co wam chodzi?

- O to, że ten cwel się z tobą przespał - powiedział już nieco spokojniej Zayn. No oczywiście. Bo do MOJEJ dziewczyny może się przymilać przy mnie, ale jakbym ja chciał ją pocałować w jego obecności to bym oberwał.

- Ale on nie chciał się ze mną przespać - powiedziała smutno - chyba mu się nie podobam

- Ale za to mi się podobasz - powiedział głupio się szczerząc, a we mnie w tym momencie się zagotowało i role się odwróciły.

- Odwal się od niej bo nie dożyjesz jutra! - wydarłem się popychając go do tyłu

- O co ci znowu chodzi? - nie pozostał mi dłużny i też mnie popchnął. Nie wytrzymałem i przywaliłem mu w twarz.

- O to kurwa, że przystawiasz się do mojej dziewczyny - powiedziałem kiedy trzymał się za obolałe miejsce. Po chwili doszedł do siebie i zamachnął się na mnie, ale zrobiłem w porę unik i poprawiłem mu z drugiej strony.

- Ej, przestańcie się bić! - krzyknęła Jessica - Wy się pobijecie kiedy Nikki jest pijana o nią, a później co jej powiedzie?! Jeden i drugi ma stąd wyjść i to natychmiast - chciałem jej coś powiedzieć, ale w sumie miała rację. To, że Zayn się do niej przystawia i tak nie będzie pamiętała... no a co mu już przyłożyłem to przyłożyłem i przynajmniej ma za swoje. Nie podrywa się dziewczyny swojego kumpla, nawet jeśli jest pijana. Jakby Nik chodziła z Zayn'em nie podrywałbym jej w żaden sposób. No, ale to jest wielki Mr.Malik On musi mieć wszystkie czego zapragnie, a że akurat ma ochotę na dziewczynę swojego przyjaciela no to trudno...

- Dobra już idę - powiedziałem i podszedłem do Nikki - Dobranoc i bądź grzeczna - puściłem jej oczko, a ona połączyła nasze usta w głębokim pocałunku. Po oderwaniu się od niej wyszedłem z pokoju żegnając się przelotnie z Jess i ruszyłem do naszego domu

*Oczami Jessie*

     Trochę się przestraszyłam widząc Niall'a i Nikki w takiej sytuacji, ale ulżyło mi kiedy okazało się, że to on został prawie "zgwałcony". To dobrze, że nie chciał jej, że się tak wyrażę, przelecieć. Na szczęście chłopacy wyszli i nie powiem Zayn zachował się trochę chamsko w stosunku do Niall'a. Zarywać do dziewczyny swojego przyjaciela i to w jego obecności? No nie dziwię się, że blondi tak zareagował. Może temu kretynowi wejdzie dzięki temu coś do głowy. No nic nie jest niemożliwe.

- Nikki śpi no to może trochę tu ogarnę? - powiedziałam sama do siebie po czym opadłam na kanapę - W życiu tego nie zrobię sama - cmoknęłam ze smutkiem. Nagle wpadłam na genialny pomysł. Wyjęłam telefon z kieszeni i wykręciłam numer

- Hallo - usłyszałam głos po drugiej stronie

- Dzień dobry. Chciałabym zamówić ekipę sprzątającą, aby mi trochę pomogła. Dałoby się coś z tym zrobić? - spytałam

- Ależ oczywiście. Już kogoś wysyłamy. Nasi posłańcy powinni pojawić się u pani za jakieś 20min. Miłego dnia, a raczej jego końca, życzę - i się rozłączyłam.

*30min później*

     "No cóż za niekompetencja" - powiedziałam sobie w myślach, gdy naglę ktoś zadzwonił do do drzwi

- Ja otworzę! - wydarłam się do Nikki i zaraz uświadomiłam sobie, że ona śpi i nie kontaktuje z rzeczywistością. Zrobiłam face plama i otworzyłam drzwi

- Dzień dobry. Zamawiała pani może ekipę sprzątającą? - zadał mi pytanie chłopak

- I owszem. Muszę jednak powiedzieć iż jesteście bardzo niepunktualni - zaśmiałam się, a chłopak mnie pocałował. Odepchnęłam go od siebie i powiedziałam - Ja mam chłopaka. Proszę sobie nie pozwalać za wiele - i zaczęłam się śmiać

- Przepraszam trochę mnie poniosło. Jest pani taka śliczna, że nie mogłem się powstrzymać. Dobra, no to co robimy kotek? - spytał Louis przestając już udawać i zaczął pocierać rękoma.

- No sprzątać - odpowiedziałam na jego pytanie - A co ty myślałeś, że ja żartuję? - zaśmiałam się

- Yyyy nieeee - podrapał się w ty głowy. Widać że zrobiło mu się głupio.

- Dobra sprzątamy - zagoniłam go do pracy.

*Następnego dnia*

     Obudziłam się wtulona w Louisa. Zasnęliśmy razem na kanapie. Nie za bardzo się wyspałam, ale przynajmniej spałam. Spojrzałam na zegarek.

- O to dopiero 13 - powiedziałam lekko zaspana po czym się wydarłam - Boshe to już 13!!! Ludzie wstawać jest 13! Ogarniacie 13! - chodziłam waląc łyżką w garnek. Wiem, nie powinnam gdyż Nikki będzie boleć głowa, ale będzie miała nauczkę. Musieliśmy po niej sprzątać! No i to, że się upiła też nie było najmądrzejsze. Tylko dlaczego to zrobiła? Przecież unika alkoholu jak ognia. Muszę z nią baaardzo poważnie porozmawiać.

- Daj się wyspać - wymruczał pod nosem zaspany jeszcze Louis. I pomyśleć, że jesteśmy razem. Mam przecież cały pokój w plakatach z jego podobizną. Mówiłam wszystkim, że kiedyś będzie moim mężem, przez co wszyscy się ze mnie śmiali. A tu proszę - jesteśmy razem. Teraz to ja mogę się śmiać z nich. Jak zobaczę te osoby to do nich podejdę i zaśmieje się prosto w twarz mówiąc "Hahaha i kto tu miał rację? Oczywiście, że ja. Buja!" i odejdę. Huhuhuhu już czuję tą zazdrość w ich głosach i oczach.

- Louis kotek - podeszłam do niego. W końcu muszę ich obudzić. No przecież tata niedługo przyjeżdża. Miał być... no właśnie - o której miał być? - Mój ojciec niedługo tu będzie. Chciałbyś, aby nas takich zobaczył? - spytałam i musnęłam jego usta. I pomyśleć, że jeszcze 2 tygodnie temu marzyłam o takiej chwili, a teraz mogę to zrobić. Mogę się do niego zbliżyć, przytulić, pocałować i...

- Ałaaaa - krzyknął gdy na niego wskoczyłam. Po chwili wstał i powiedział - Czy ty wiesz co właśnie uczyniłaś kobieto? - spytał zbliżając się do mnie

- Hmm... niech no się zastanowię - droczyłam się z nim - O ile się nie mylę to wskoczyłam na ciebie

- I wiedz, że to oznacza wojnę! - wydarł się i przerzucił sobie mnie przez ramię - Pożałujesz swego czynu zacna niewiasto - zaśmiał się i zaczął się kręcić na co ja zaczęłam piszczeć i się wyrywać

*Oczami Nikki*

     Obudziły mnie wrzaski z dołu. Głowa bolała mnie niemiłosiernie, a co najważniejsze nie pamiętam nic, aż od pójścia do kuchni zrobić sobie jakiejś sałatki. Wypiłam chyba zbyt dużo piwa. I po co? Czy ktoś mnie zmuszał do takiego czynu? Nie. Czy w jakikolwiek sposób mi to pomogło? Myślę, że jednak tak, gdyż na moment zapomniałam o problemach. Czy chciałabym kiedyś to powtórzyć? Wielkie i jednoznaczne NIE. Nie mam zamiaru pić przez najbliższe miesiące jak i nie lata. Czy rozwiązałam już swój problem? Hmm... w pewnym sensie tak. Myślę, iż mogę powiedzieć, że kocham Niall'a, a do Zeyn'a czyje tylko i wyłącznie miłość, ale braterską. Tak, kocham go jak brata - którego na szczęście nie mam - i nic więcej nie zamierzam do niego czuć. Czy to się zmieni? Myślę, że chyba jednak nie.

     Wygramoliłam się niezdarnie z łóżka i ruszyłam na dół sprawdzić co się tam dzieje. Okey potrafię się upić z błahego powodu, ale jednak to ja w tym domu jestem najbardziej odpowiedzialna więc raczej muszę uspokoić to towarzystwo, które jest na dole... zaraz, zaraz - TOWARZYSTWO? Ktoś jest u nas? Zabije Jessie kiedyś. Ja śpię bo byłam pijana i teraz mam kaca, a ona zaprasza tu kogoś? Jeśli to będzie ktoś inny niż Louis to ma przerąbane. Po chwili byłam już w drodze na dół. Zeszłam po schodach i ujrzałam Louis'a biegającego z Jessicą na ramieniu i kręcącego się w kółko. "Trzeba nad nimi zapanować" - pomyślałam i podeszłam do nich.

- Czy was już do reszty pojebało! - krzyknęłam i od razu tego pożałowałam. Nie gość, że głowa mi pękała to jeszcze wywalili się na mnie. No po prostu pięknie. - Czy wy ze mnie zejdziecie, czy mam dzwonić dźwigi? - spytałam roześmianą dwójkę. Nie wyglądało na to, żeby mieli zamiar dobrowolnie wstać więc musiałam trochę im w tym pomóc. Chwyciłam jasiek pod którym zawsze zostawiam igły, pineski i inne przedmioty tego rodzaju. Po co? Sama nie wiem. Muszę mieć gdzie je odkładać, a jakby ktoś nieproszony wbił do naszego domu i za bardzo się rozgościł, zawsze mam broń pod ręką. Chwyciłam igłę i wbiłam ją w tyłek chłopaka. Ten momentalnie wstał trzymając się obolałego miejsca

- Co wy tutaj jeże macie? - spytał pocierając swoje zaplecze

- Nie - powiedziałam zadowolona, że Jess domyśliła się o co chodzi i sama ze mnie zeszła - po prostu była to kara za leżenie na mnie. Bo widzisz jestem czarownicą i mogę rzucić na ciebie klątwę. Teraz to było maleńkie niewinne zaklęcie bólu 1000 jeży i tyłek będzie cię co chwile bolał do końca dnia - powiedziałam sama zdziwiona swoją wypowiedzią. Że kurwa czarownicą? Serio? Nie miałaś innej wymówki niż powiedzieć temu kretynowi, co gada z wypchanym gołębiem nazywając go Kevin, że jesteś czarownicą? Teraz będzie chciał, żebyś mu czaro... ej dobry kawał. Muszę opowiedzieć Niall'owi i reszcie, aby mi pomogli go wykiwać. Ale będzie akcja. Kurcze, aż sama siebie nie poznaje.

- Ta jasne, to wyczaruj mi coś - powiedział oburzony moją wypowiedzią Louis

- Może później - i ruszyłam w stronę kuchni. Otworzyłam lodówkę i wyjęłam z niej mleko. Nasypałam sobie do miski, którą wzięłam z górnej szafki, płatków czekoladowych i wymieszałam z zimną cieczą. Stwierdziłam, że zjem to danie w swoim pokoju przy włączonym telewizorze. Tak wiem, że rozwaliłam telewizor w salonie, ale mamy jeszcze po jednym w swoich pokojach więc w sumie nic takiego się nie stało. Weszłam do pokoju i położyłam się na łóżku, Włączyłam po cichy MTV i zaczęłam jeść.
- Dlaczego nigdy nie leci taka muza jakiej ja słucham? - spytałam samą siebie wkładając kolejną łyżkę do ust. Po zjedzeniu mojego śniadanie, otworzyłam szafę i wybrałam odpowiednie ubrania na dzisiejszą pogodę. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Dźwięk rozległ się jeszcze dwa razy i stwierdziłam, że jeśli ja nie otworzę to nikt tego nie zrobi. Zeszłam powolnie na dół z miską w ręce. oczywiście odłożenie miski do zlewu było ważniejsze niż dobijającego się gościowi do drzwi otworzenie ich. Po tym jak dźwięk rozległ się piąty raz podeszłam zirytowana do drzwi i je otworzyłam. Gdy ujrzałam kto w nich stoi stanęłam osłupiała
- Cześć Nikki. Nie przywitasz się? - spytał roześmiany...

***

Heeej!!! I jak wam się podoba? Mi nie za bardzo :/ No, ale nic na to nie poradzę

Poważnie się zastanawiam nad wcześniejszym zakończeniem bloga.
Co wy na to?
W sumie wam to różnicy nie zrobi :C

No dobra więc jak myślisz?

1. Kto Nikki ujrzała w drzwiach?
2. Dlaczego Nikki się upiła?
3. Czy odbędzie się poważna rozmowa Nikki i Jessie?
4. Czy Zayn i Niall nadal będą przyjaciółmi?

Jeśli przeczytałaś/eś to proszę skomentuj bo to daje wielkiego kopa.

Ten rozdział dedykuję Beacie :*

Pozdrawiam i całuję :***